Het begon zo: Bakman had verlof en ik nog niet, dus was Bakman van corvee en moest hij 's avonds eten op tafel toveren. En niet zomaar eten, maar eten op verzoek: mosselen met frietjes, aha! Tijdens het avondeten vertelde ik dat we vroeger maar één keer per jaar mosselen aten, bij mijn oma in Wevelgem, en dat ze daar een speciaal mosselservies voor had, met mosselborden en een mosselpot. En dat ik mij afvroeg wat er met het servies gebeurd was, nu mijn oma er al een paar jaar niet meer is.
En kijk, alsof de duivel er mee gemoeid was, vertrokken we vorig weekend naar de Ardennen naar het huisje van mijn ouders, en wat staat daar klaar op tafel: het mosselservies van oma, van zolder gehaald door mijn moeder! Telepathie van de bovenste plank!
Het servies nadert waarschijnlijk de honderd jaar, want mijn oma erfde het van haar moeder, waar het gebruikt werd als 'het schone servies'. In mijn herinneringen waren er ook mosselen op de borden geschilderd, maar bij nader inzien lijkt het om blauwe bloemblaadjes te gaan. Wat dan ook meteen maakt dat het servies bruikbaar is voor veel meer dan mosselen. Zoals bijvoorbeeld een fris slaatje met komkommer en tomaat, vers geplukt uit de tuin.
Want het gaat hard in de tuin, met de typische augustusoogst zoals hieronder.
Bakman rolde eens met zijn ogen, maar we reden dus met een deel van het servies terug huiswaarts. Erfenissen moeten gekoesterd worden he! Enne... (vanaf hier mag Bakman niet meer verder lezen): vooraleer jullie erfenissen naar het containerpark brengen, je weet mij wonen he ;-).
Comments