Op het werk is er al een tijdje iets dat mij intrigeert, namelijk dat het altijd lijkt alsof onze Nederlandse collega's spontaner en met meer plezier informatie uitwisselen dan onze Vlaamse collega's. Misschien is de onderlinge concurrentie tussen Nederlandse ziekenhuizen kleiner dan in België, maar misschien ligt het ook meer in de aard van de Nederlander dat hij graag en zonder een tegengebaar te verwachten info deelt.
Want laat het nu ook net twee Hollandse sites zijn die naar mijn bescheiden mening de kroon spannen qua nuttige informatie voor de moestuin-amateur. De eerste is Diana's Mooie Moestuin, maar daarover in een latere post meer. En de tweede is Sjeftuintips. Sjef ziet er een aardige man uit, die regelmatig een update plaatst vanuit zijn stukje grond in een Noord-Hollandse volkstuin. Maar hij is ook de bezieler van Sjefs tweeënveertig tuintips, waarin hij zo gedetailleerd alles uitlegt dat het bijna ontroerend wordt. Zoals bijvoorbeeld moestuintip 40, getiteld 'Info over groentenzaad, te lezen op een zaadzakje'. Met als korte inhoud (ik neem letterlijk over):
A)# Inleiding en vraag aan zaadhandel Tuinplus
B)# Antwoord van Tuinplus
C)# Eigen onderzoek
D)# Mail naar Tuinplus over slecht kiemende bonenzaden
E)# Antwoord van Tuinplus over dit bonenzaad
F) Ervaring met witlofzaad
G) Prei
H)# Kiemtest 1
I)# Kiemtest 2
Sjef heeft ook vier moestuintips over het zaaien van bonen (10, 12, 32 en 35); uitermate interessant voor wie al eens een boontje (voor)zaait. Of, voor wie zoals mij, al eens een boontje zaait, vervolgens twee weken vruchteloos wacht, om dan ten slotte in de grond te porren en te zien dat het bonenzaad rot of verdwenen is. De bonen warm genoeg zaaien en oud zaad vermijden lijkt essentieel, maar ook de bodem waarin gezaaid wordt speelt een belangrijke rol.
Aangezien Sjef altijd goede kiemresultaten leek te hebben met het zaaien van bonen in metselzand en ik dit zelf nog nooit probeerde, deed ik de vorige weken ook eens een experimentje. Kwestie van ons niet te vervelen, ha! Ik zaaide vier soorten bonen (snijbonen, pronkbonen, sojabonen en yin yang bonen), elk in drie potjes met verschillende zaaigrond: metselzand, Aveve potgrond en een mix 50% metselzand en 50% potgrond.
Ik volgde daarbij stap voor stap de uitleg van Sjefs moestuintip 32. Voor het bedekken van de zaden met 1 cm grond en het plaatsen van alles in een kasje zag het experiment er zo uit (4 x 3 potjes = 12 potjes voor de sterke rekenaars onder ons).
Eigenlijk was het mijn stiekeme hoop dat de bonen in metselzand in sneltempo zouden opkomen en ik eindelijk de heilige graal van het bonenzaaien zou gevonden hebben. Helaas, na 7 dagen niets te bespeuren (bij Sjef is het na drie dagen al prijs). Na elf dagen teken van leven in drie van de 12 potjes: de pronkbonen, yin yang en snijbonen gezaaid in de klassieke potgrond lieten hun kopjes zien. Na 14 dagen kwam de edamame erbij, ook weer in de gewone potgrond. Maar metselzand: niets, rien, noppes! Idem voor de zaden in de 50% potgrond 50% metselzand mix!
De heilige graal van het bonenzaaien heb ik dus nog niet gevonden. Potgrond geeft in dit experiment het beste resultaat, maar ik deed dat altijd al zo (en vaak lukte het niet)! Was het zand niet vochtig genoeg? En waarom lijkt het bij Sjef altijd te lukken en ontkiemen de zaden bij hem al na drie dagen?? Grijze haren krijg ik ervan! Met een collectie bijzondere zaden in mijn bezit zal het weer nagelbijten worden of het voorzaaien al dan niet lukt.
Owja, en dan volgde ik ook nog Sefs moestuintip 12 en zaaide bonen voor op nat keukenpapier. Maar dat resulteerde in onderstaande vieze schimmelgriezels. Jakkiebakkie zei Het Meisje en we kieperden ze snel de vuilsnisbak in!
Interessant experiment, maar niet statistisch onderbouwd. Misschien eens een boek van Bakman lezen? (Fooled by randomness)