Deze zomer, net voor de start van de Nieuwpoort Swim, leerde Bakman mij een nieuwe zwemterm, namelijk 'choppy waves' oftewel lastige golven, woelig water. Bakman zegt dat dan langs zijn neus weg om de stress op te drijven voor de wedstrijd, maar de term is blijven hangen in mijn hoofd en ik wist dat hij nog van pas ging komen. Nu dus, en niet alleen door de choppy waters in Valencia en omstreken. Een paar maanden geleden deden we immers mee aan het SOS slaapkamer onderzoek van Velt naar pesticiden in de slaapkamer en wie schrijft over pesticiden begeeft zich ook in choppy waters want de standpunten zijn op zijn zachts gezegd verdeeld.
Maar goed, voor wie dat nog niet mocht weten: onze bouwgrond grenst aan (redelijk wat) landbouwgrond. Dat levert mooie vergezichten en prachtige zonsondergangen op, vooral in de topmaanden februari en oktober:
Het levert helaas ook pesticiden op, want volgens ons gepersonaliseerd resultaat werden er in onze slaapkamers 19 verschillende pesticiden gevonden (16 met een rechtstreekse link naar de landbouw), hetgeen een stuk meer zou zijn dan in slaapkamers die niet grenzen aan landbouwgrond.
De meeste van de gevonden stoffen zijn mogelijk kankerverwekkend en zenuwverstorend (dat wist ik), maar o.a. ook hormoonverstorend (wist ik niet). Pesticiden zijn natuurlijk maar één van de bronnen van schadelijke producten waaraan we blootgesteld worden en de rechtstreekse impact op onze gezondheid is niet geweten. Maar als het kan vermeden worden, dan liever wel natuurlijk. Alleen, een aardappelveld van deze omvang zonder pesticiden te gebruiken lijkt mij gedoemd te mislukken. Daarvoor moet ons volledige landbouwsysteem veranderen en zullen er meerdere watertjes moeten doorzwommen worden... Choppy waters, ik zeg het u!
Nog iets anders dat blijven hangen is de laatste tijd: er passeerde een tweetal weken geleden een mijnheer aan de Muurstraat die zei dat 'zijn zonnebloemen mislukt waren, net als die van u'. Ik was eventjes van mijn melk, want ik had toch echt wel mooie zonnebloemen dit jaar he:
Maar op het moment dat de mijnheer passeerde waren ze bruin en verdord, en ik had ze laten staan omdat Het Internet zegt dat dat goed is voor de vogels en andere diertjes. Dus staat er nog van alles zoals dit in de tuin:
Ik begrijp de reactie van de passant wel, want ik heb zelf moeite met het herfstverval. Het liefste zou ik eigenlijk alle verdorde bloemen wegsnoeien; dan kunnen de voorbijgangers tenminste niet denken dat dit de tuin van een luie boer is. Misschien moet ik ook wel een bordje op Amazon bestellen zoals dit:
En dan meteen dit bijbestellen:
Plastic moulds om pompoenen tot een Frankenstein te laten groeien, haha! Tot de volgende keer!
De insectjes zullen idd blij zijn als we de verdroogde resten van bloemen laten staan - als beloning zien we ze dan (hopelijks) terug volgende lente en zomer om onze groenten te beschermen zonder dat wij met chemische stoffen werken (🤔, wat idd bij massale kweek in de landbouw nog niet mogelijk is maar in de nabije toekomst mss wel ..?). Als we het van uit die hoek bekijken zien we graag de verdroogde bloemen staan 😉..
Vandaag ook ‘choppy waves’ in Amerika… Wie zal er kopje onder gaan?
Anne